Tarım hukuku, sadece toprağın yanında; üretimin dinamik öğeleri olan emek ve sermayeyi, tarımsal üretimden doğan hukuki ilişkileri, toprağı işlerken insanlar arasında doğan hukuki işleri de ele almaktadır.
Tarım Hukukunu, çiftçilerin işledikleri topraklarla olan nesnel ilişkilerine, tarımsal uğraşan dolayı çiftçilerin kendi aralarında doğan ilişkilerine ve tarımın, tarımsal işletme kavramı üzerinde artış göstermesi nedeni ile de işletmelerin hukuksal yapıları ve sorunlarına çözüm üreten bir hukuk disiplini olarak tanımlanması mümkündür.
Tarım hukukunun, sadece tarım arazisini esas alması bu alanın özüne ve ruhuna uygun düşmemektedir. Tarım hukukunun tarımsal işletmeyi esas alan modern anlayışı, ulusal tarım politikalarının gerçekleştirilmesinde en önemli araç görevini üstlenmesine yol açmıştır. Bu görev ise, tarım kesimine yönelik her türlü faaliyetin, genel hükümler dışında özel kanunlarla düzenlenmesi zorunluluğunu doğurmuştur.
5488 sayılı Tarım Kanununda da belirtildiği üzere mevzuatın amacı, tarım politikalarının amaç, kapsam ve konularının belirlenmesi; tarımsal destekleme politikalarının amaç ve ilkeleriyle temel destekleme programlarının tanımlanması; bu programların yürütülmesine ilişkin piyasa düzenlemeleri, finansman ve idarî yapılanmanın tespit edilmesi; tarım sektöründe uygulanacak öncelikli araştırma ve geliştirme programlarıyla ilgili kanunî ve idarî düzenlemelerin yapılması ve tüm bunlarla ilgili uygulama usûl ve esaslarını düzenlemektir.
Türkarslan Hukuk tarafından, Tarım alanında yer alan tüm paydaşların üye olduğu ve yasayla kurulan birliklere hukuk müşavirliği hizmeti verilmekte olup bu alandaki tüm paydaşların haklarının titizlikle korunması için çalışmalar yapılmaktadır.
